Het handwerken als breien, haken en borduren is niet los te zien van mode en mode verandert………

Omdat de onze winkel 10 oktober 40 jaar bestaat vroeg ik me af wat er op handwerkgebied is veranderd sinds die tijd. Dus heb ik bij mijn moeder (die alles bewaart) een stapel oude handwerkbladen opgeduikeld. Grappig hoe ik bijna al die bladen nog uit mijn hoofd ken. Zo vaak bekeek ik ze vroeger en wilde alles wel maken.

Wat opvalt is dat er vooral in de jaren 70, 80 en 90 de algemene mode sneller veranderde dan tegenwoordig. Van mini naar maxi, van vrolijk gekleurd naar sober en van ‘bell-botom’ broeken naar de ‘baggy’ modellen. En wat mode was, dat droeg je.

Rond 1975 was de spijkerboek met wijde pijpen een zeer gewaardeerd kledingstuk, voor mannen én vrouwen. Droeg je deze samen met een strakke blouse met lange puntige boorden of een strak T-shirt, dan was je helemaal hip.

De pullover was in die periode niet weg te denken uit het modebeeld, net als het sjaaltje dat een beetje schuin en strak om de hals werd geknoopt. Zo zag je er al snel wat stijlvoller uit.

Een ander belangrijk accessoire was de schoudertas. Liefst van naturel leer.

Al zorgde het begin van de oliecrisis met zijn bezuinigingen er voor een dat zelf kleding maken als eigentijds werd gezien, het breien, haken en borduren bleven een ‘stoffig’ imago houden. De handwerkbladen van bijvoorbeeld Neveda, 3 Suisses en de Ariadne probeerde op verschillende manieren dit stoffige imago te vervangen voor ‘hip en modern’.

Dus ieder seizoen werden er nieuwe modellen naar de laatste mode ontworpen, bracht men nieuwe soorten garens uit, waarbij de synthetische garens populair waren. En altijd was het gezin het middelpunt. Dus truien voor de hele familie ………,

een gezellig geborduurd tafelkleed voor het paasontbijt…………,

of samen een wandkleed knopen.

Buiten zelf kleding breien of haken werd er rond de jaren 80 – 90 ook aan duurzaamheid gedaan. De oude panty’s werden niet weggegooid, maar werden geverfd en tot vloerkleed gemaakt.

Het batikken werd gebruikt om oude lakens te verwerken tot mooi nieuw beddengoed. En o, wat vond ik dit prachtig!! Die kleuren blauw!!

Bij deze manier van ‘duurzaam’ handwerken kwam het zelf schapenwol bewerken en tot kleding maken, weer in de belangstelling. Iedereen die hiermee bezig was werd ‘alternatief’ genoemd en eerlijk gezegd klinkt dat toch een stuk minder populair dan het ‘duurzaam’ van tegenwoordig.

Wol werd zelf gewassen…………………..,  gedroogd……………………………………..

en tot draad gesponnen.

Dan werden er dikke buitentruien van gebreid, zelfs voor de aller jongste.

En wie kent ze niet, de geknoopte plantenhanger.

Typisch jaren 80. Wij leerden ze op school maken van gekleurd touw. Ik weet nog hoe leuk dat was en maakte een gele voor mijn moeder. Geen idee of ze die nog heeft.

Het macramé werd ook gebruikt om wandkleden mee te maken of een grote hangmat.

Geleidelijk aan werden de truien in de jaren 80 wijder en grover gebreid, zeker voor de jeugd.

Nog meer typisch voor de jaren 80 was de ‘aerobic’ met strakke pakjes en been warmers.

En de beenwarmers droeg je niet alleen tijdens het sporten. Want als tiener was het reuze hip een paar beenwarmers bij een strakke spijkerbroek te dragen. Ik weet nog dat mijn vriendin net had leren breien en van allemaal restjes wol super lange beenwarmers maakte. Wij wilde namelijk niet bij ‘de grijze massa’ horen en droegen dus geen korte beenwarmers, maar lekker lang tot ver over de knie!

Het leek wel of in die periode alles geaccentueerd moest worden, want ook de schoudervullingen waren niet van de lucht. Eerst bij de blazers, daarna ook bij de truien, bovenaan extra breed en onderaan een strak boord.

En natuurlijk mag deze schoen niet ontbreken in het rijtje:

De ‘roots’. Iedereen liep erop, behalve ik. Mijn moeder vond dat we goeie schoenen moesten hebben. En iets wat zo mode was, kon niet goed zijn……….. Gelukkig heb ik er geen trauma aan overgehouden………..

In de jaren 90 ontstond er een nieuwe kledingstijl de ‘Grunge’. Daar hoorden de versleten jeans, met een t-shirt, een flanellen ruitjesblouse en all-stars of dr. Martins schoenen bij.

Halverwege de jaren 90 werd de vrouwen kleding eleganter en getailleerd. De truitjes, de broeken en de rokjes werden strakker. Deze trend zette zich door tot in 2000.

De afgelopen 15 jaar werd de mode meer en meer een mengelmoes van oude trends. Ook in het handwerken zie je de mengelmoes terug. Van strakke trui tot slobbertrui, van beenwarmers tot handwarmers, van gemêleerd tot effen, alles kan.

De breiboeken van tegenwoordig hebben weer steeds vaker het gezin centraal staan zoals bij Katia en Phildar.

Voor baby’s en kinderen is er de laatste jaren volop keus. Zo maken de beginner en de gevorderde de leukste dingen.

Op het gebied van de garens is er de afgelopen 40 jaar wel enorm veel veranderd.

De natuurlijke garens zijn erg populair en bestaan niet alleen meer uit katoen of scheerwol, maar ook Bamboe, Linnen, Cashmere en kriebel vrije Merino wol zijn voor iedereen beschikbaar. Het liefst milieu vriendelijk geproduceerd.

Natuurlijk zijn de garens als Mohair en Angora nog steeds populair. Vooral voor sjaals, stola’s en omslagdoeken.

Door de komst van de digitale wereld zie je ook een verschuiving in het handwerken. Trends van over de hele wereld zijn sneller toegankelijk. Maar zo snel als het een trend is, zo snel is de trend helaas ook vaak weer verdwenen.

Neem het loomen met de elastiekjes.

Super leuk om te doen voor kinderen en volwassenen. Enkele maanden zag je het overal opduiken. En nu hoor je er weinig meer van.

Net als het kumihimo, wat deze zomer even een hit was.

Het kaarten maken, de origami en mandala’s tekenen hadden destijds een langere levensduur, maar ook dat staat op een laag pitje.

Toch lijkt het erop dat het handwerken en creatief bezig zijn, weer ruimte wint. Door het soms vluchtige leven hebben we steeds meer behoefte tot rust te komen in een ontspannende hobby. Iets wat we heerlijk thuis kunnen doen. Bijvoorbeeld het ‘zentangle’ of het ‘kleuren voor volwassenen’.

Al wordt het niet direct met handwerken in verband gebracht, het heeft wel degelijk dezelfde uitwerking.

Het amigurumi haken behoort gelukkig tot de trend die een langere levensduur heeft

En mutsen en sjaals zullen altijd nodig blijven

Na het doorspitten van alle handwerkboeken kwam ik deze shrug tegen, die je ook nog als sjaal kan gebruiken. Wat een leuk ding! Die ga ik maar eens maken denk ik. Zo heb ik altijd een extra ‘jasje’ bij me als ik ergens heen ga.

Mocht het gelukt zijn, dan zie je het patroon in een volgend blog terug!