Ik heb er weer één te pakken, hoor. Een breiwerkje waar ik ontzettend veel plezier in heb.  Het patroon klopt en is duidelijk. Het garen breit mooi op en ik vind de kleur zo mooi. Echt zo’n projectje waarbij je elke dag uitkijkt naar het moment dat je je dagelijkse dingetjes gedaan hebt zodat je lekker verder kunt breien. De uiltjestrui…

Vorige week was ik nog aan het mutsen of de uiltjestrui (Owlet) wel zou gaan passen. Ik brei het voor een bijna 2-jarig meisje in de maat voor 3-4 jarigen. Tot nu toe waren de truitjes die ik voor haar breide aan de krappe kant en het probleem met dit patroon is dat dit truitje ook heel krap hoort te vallen. Dus zelfs al breide ik het op de groei ik had het idee dat het nog steeds veel te klein zou worden. Ik heb haar moeder gevraagd om het meiske in kwestie eventjes op te meten en daaruit bleek dat het truitje inderdaad wel nog een maat groter mocht. Zeker omdat het een echte wintertrui is en dus nog wel een poos in de kast zal liggen.

Ik ben begonnen met de mouwen te breien. Het patroon zegt dat ik die in het rond moet breien maar ik ben eigenwijs en brei ze altijd gewoon plat. Dat vind ik veel makkelijker en als ik ze straks aan het lijfje vast moet breien scheelt het me ook en hoop gemopper. Ok, ik moet straks twee kleine naadjes dichtnaaien en het is dus niet compleet een naadloze trui maar ik denk dat het peutertje daar geen moment van wakker zal liggen.

Voor deze twee mouwtjes had ik ietsje meer nodig dan één bol Phildar Partner 6 en ik had er zes dus volgens mij heb ik meer dan genoeg voor een maatje groter.

Het lijfje breide ik wel in het rond.

Moet je je dus voorstellen dat ik brei in de maat voor 5-6 jarigen! Dat ziet er toch onmogelijk klein uit? De omtrek is ongeveer 58-60 cm. Nou ja, doet er ook niet toe. Ik weet dat het dit peutermeisje gaat passen en dat is het belangrijkste.

Nu was het tijd voor het lastigste gedeelte van het patroon: de mouwen moeten aan het lijf.

Dat vind ik altijd nogal een frutselwerk omdat de eerste paar rondes de steken zo strak staan.Ook ziet het er op dit punt altijd nogal rommelig uit. Overal losse draden en steekjes die nog niet zo heel mooi zijn. Niks wat ik niet met een zorgvuldige afwerking en wat opspannen kan oplossen maar het kan op dit punt soms wat ontmoedigend zijn.

Zover is mijn truitje nu. Ik kan nu aan het leuke gedeelte beginnen: de uiltjes! Daar heb ik heel veel zin in. Daarna moet ik beslissen of ik wel of geen oogjes (knoopjes) erop wil naaien. Of ik ze allemaal oogjes geef of maar een paar uiltjes. Mijn man kwam met de suggestie om elk uiltje een paar oogjes in een andere kleur te geven maar ik denk dat  dat hem toch niet gaat worden. Ik denk dat ze gewoon allemaal oogjes krijgen. Volgende week ga ik dus op knoopjesjacht!