Hoewel ik best aardig kan breien (al zeg ik het zelf) gaat er nog best vaak iets mis. Van de week had ik ook weer zo’n compleet mislukt project. Mijn telefoonhoesje is compleet onbruikbaar omdat ik er geen rekening mee had gehouden dat dichtgenaaide naden ook een hoop ruimte innemen. Dus mijn telefoon past er alleen in na enig grof geweld en dan nog ziet het er idioot uit.

Zo’n 20 jaar geleden vond ik dat ik maar eens een trui moest breien. Mijn enige breiervaring was het breien van lapjes maar dat mocht de pret niet drukken. Ik zocht uit schoonmoeders (gigantische) voorraad een heleboel verschillende bolletjes paars garen uit want ik wilde een paarse streepjestrui. Daarna druk aan de slag met deze wolletjes die natuurlijk allemaal een andere naalddikte nodig hadden. Nadat ik keilang had zitten breien was mijn eerste creatie klaar. Het was een naveltruitje met te korte en te krappe mouwen en omkrullende boorden (boordpatroon is saai, 2 naalden moet maar meer dan genoeg zijn). Niet helemaal de oversized wintertrui die ik voor ogen had.

Daarna volgde een reeks van truien die het meest leken op vormeloze circustenten. En trots dat ik was op mijn breitalenten. Ik voelde me zelfverzekerd genoeg voor de volgende stap: breien volgens een patroon. De pest was dat ik een patroon pas begon te volgen vanaf: “Zet voor het rugpand XX steken op”. Aanbevolen garen? Stekenproef? Aanbevolen naalden? Daar deed ik niet aan. En mezelf maar afvragen waarom al die truien zulke bizarre pasvormen hadden.

Vele jaren en mislukte breiwerken verder let ik wel op de informatie aan het begin van het patroon. Ik maak zelfs braaf (meestal) een stekenproef. Toch gaat het nog wel eens mis om verschillende redenen.

Zoals bijvoorbeeld met Terracotta. Helemaal mijn soort trui! Alleen die col, daar twijfelde ik over. Ik heb wel meer truien gehad met een wijde col en ik heb er altijd ruzie mee. Ze vallen stom en ze lubberen uit. Helaas vertrouwde ik niet op mijn eigen gevoel en breide ik de col precies zoals het patroon zei ipv er iets van de maken wat ik mooier zou vinden. Dat rare kabeltje onderaan de col krulde om dus die naaide ik vast aan de trui zelf maar nu zit ik met een te wijde en nogal futloze col waaraan ik de hele dag zit te frutselen om hem in model te krijgen.

Soms gaat het mis buiten mijn schuld om maar daar wordt het niet minder vervelend van. Neem nou die prachtige deken die ik al zolang wilde breien. Hij was ook nog steeds prachtig toen hij af was. Toen ging hij in de was. Nu is het een heel duur kleedje voor in de kattenmand want dat past net.

Wat gelukkig wel goed gaat is het peutertruitje (Pull Gaspard) dat ik aan het breien ben met Phildar Partner 3.5 maar dat is niet dankzij het patroon. Niet alleen is het op een aantal punten ontzettend vaag, er staat zelfs regelrecht een fout in! Ik ben bezig met de mouwen. Of beter gezegd: ik ben de mouwen aan het terugsteken om ze opnieuw te breien want ik ben blijkbaar een ramp in Wrapped Stitches.

Heb je vragen, suggesties op opmerking laat dan gerust een comment achter of mail me op bianca [AT] hobbygigant.nl