Hoera, het is lente! Oh, ik hou zo van de lente. Mijn tuin staat vol met perkgoed dat vanmiddag de grond in gaat. Voor straks staat een bezoekje aan het tuincentrum op de planning want ik wil er twee vlinderstruikjes bij. En waarschijnlijk nog meer perkgoedjes. Na alle tuinklusjes trek ik een fles witte wijn open en kan ik gaan vieren dat mijn favoriete seizoen officieel is begonnen. Met een breiwerkje erbij!

Zo zit ik er dan altijd bij. Met het kleine monster op schoot (hij ligt terwijl ik dit zit te typen ook op schoot) en hoewel lente en zomer niet bekend staan als breiseizoenen blijven bij mij de pennen gewoon doortikken. En nu hebben we nog een reden om door te blijven breien (alsof we daar extra redenen of smoesjes voor nodig hebben) want ik las van de week dat breien goed voor je is: This is your brain on knitting.

Breien maakt blij en vrolijk. Het is goed voor je zelfvertrouwen. Het kalmeert en het stimuleert je hersenen, wat belangrijk is als je al een dagje ouder aan het worden ben. Bij een onderzoek onder meer dan 3500 brei(st)ers zegt 81% van de onderzochten met depressie dat ze zich “happy” voelen na het breien. De helft zegt zelfs zich “very happy” te voelen. Dat is me nogal wat… Niet alleen is breien (of handwerken in het algemeen) ontzettend leuk om te doen, het is ook echt goed voor je koppie.

Ik wil de komende lente een heleboel nieuwe projecten gaan beginnen. Ik wil leren vilten al weet ik nog niet goed wat. Ik kan gelijk beginnen met een echt viltproject (sloffen? kussenhoesje? bloempotten? mand?) of het makkelijk houden en een dekentje maken voor mijn poezebeest. Ik wil nieuwe truien en vesten opzetten. Ik heb een heel leuk idee voor een kussenhoesje met borduursels (ik blijk bergen DMCgaren te hebben, zonde om niks mee te doen). Ik wil heel binnenkort een kleurig kleed haken voor op de tuintafel maar dat mag ik pas van mezelf als mijn Granny Stripes deken af is.

Ik ben op ongeveer 3/4 en dan moet er nog een rand omheen. Ik vind mezelf reuzeslim door na elke streep gelijk mijn losse eindjes weg te werken. Dat scheelt me vele uren rotwerk als het haakgedeelte af is. Ik geniet heel erg van dit project en ik kijk nu al uit naar het uitkiezen van garen en kleurtjes voor een volgend haakwerk.

Mijn blauwe McWool lentetruitje is nu echt bijna klaar. Het heeft al een halsboord:

Ik hoef nog maar een paar pennen te breien aan de tweede mouw en dan kan ik de hele bende in elkaar naaien.

Dat zal wel met het nodige gemopper gebeuren want het naaien van averechte steken is niet mijn sterkste kant. Als het gewone tricotsteek is lukt het me wel om een mooie naad te krijgen maar met averechte tricot wordt het altijd minder mooi bij mij. Volgende week gaan we bij mijn schoonmoeder op bezoek. Misschien moet ik een brutaal nest zijn en het meenemen zodat zij me ermee kan helpen (lees: zodat ik het haar kan laten doen).

Oja, mijn mega Granny Square deken is ingepikt door mijn hond: