Meestal als ik een groot project aan het breien ben ben ik het wel redelijk zat tegen de tijd dat ik aan de mouwen bezig ben. Dat is niet het geval met de visserstrui. Elke dag kijk ik nog steeds uit naar het moment dat ik op de bank kan ploffen om eraan verder te werken. Ik denk dat het komt omdat het hele project zo goed lukt. De maten kloppen, de motiefjes kloppen en hij wordt echt leuk!

Het opnemen van steken is niet mijn favoriete gedeelte van breien en mijn trui was nu zo ver gevorderd dat ik heel wat steekjes voor de boeg had. Eerst voor het halsboord. Dat had een aantal valse starts en duurde veel langer dan nodig was maar uiteindelijk heb ik er een redelijke hals ingekregen. Hij is wel veel korter geworden dan het patroon zegt en dat komt omdat het breien daarvan nogal moeizaam ging. Ik was het na een pen of 8 zat dus heb ik de creatieve vrijheid genomen om er een eind aan te breien (letterlijk). Hoewel ik de steken zo los mogelijk heb afgekant is de hals toch vrij strak. Mijn hoofd past erdoorheen maar ik ben bang dat dat toch een zwakke plek gaat worden en het misschien wel ooit kapot zal breken. Als de trui helemaal af is ga ik het afkanten nog een keer opnieuw doen met een hopelijk wat flexibeler resultaat.

Voor het opnemen en breien van de mouw moest ik weer druk aan het rekenen. De hoogte van het mouwsgat is 21 cm dus de mouw moet aan de bovenkant 42 cm breed worden. Ik wilde wat extra steekjes om eventueel rimpelen te voorkomen en deelbaar door 8 (omdat het motiefje 8 steken breed is). 20 steken in 10 cm dus voor een breedte van 44 cm nam ik 88 steken op. Ik deed 2 steekjes extra als kantsteek want hoewel vroeger de mouwen in het rond gebreid werden heb ik besloten om ze plat te breien. Vanwege mijn handicap gebruik ik rondbreinaalden met extra lange naalden zodat ik ze beter vast kan houden. Dat werkt met grote breiwerken heel goed maar als ik iets kleiners moet rondbreien dan zitten die naalden me in de weg. Het hele breiwerk staat constant strak en het houdt moeilijk vast voor mij. Nu moet ik straks wel twee naadjes dichtnaaien maar het scheelt me tijdens het breien bergen frustraties.

Omdat ik wil dat alle motiefjes over de hele trui hetzelfde zijn en ik de mouw van boven naar beneden brei moet ik het motiefje nu dus ondersteboven breien. Na een kleine 300 keer het motiefje breien (ik heb het helemaal uit zitten rekenen) was het even lastig om het nu helemaal anders te moeten doen. Ik moet regelmatig terugsteken omdat ik het verkeerd doe.

Dit is trouwens de tweede keer dat i deze mouw aan het breien ben. De eerste keer had ik een fout gemaakt die me pas een paar naalden verderop opviel maar als ik in de andere mouw dezelfde fout zou maken dan had ik alsnog twee dezelfde mouwen en dat zou niemand opvallen, toch? Fout, het zou mij opvallen dus na een hele middag doorbreien en stug proberen de fout te negeren heb ik het toch maar uitgetrokken om opnieuw te beginnen.Kun je fout ontdekken? Aan het begin van de mouw heb ik een aantal pennen averechte tricotsteek waar ik ribbelsteek moet hebben waardoor ik een grote ribbel krijg ipv een aantak kleine.

Bah. Wanneer leer ik nu eens dat soort foutjes gelijk te herstellen want ik weet van mezelf dat ik me er uiteindelijk rot aan ga ergeren.

Nog een ergenis. Het garen, Superlana – Lana Grossa, is geweldig en de kleur is prachtig (ik heb moeite het goed op de foto te krijgen maar het is heel mooi donkerblauw) maar ik heb ook een kat. Een hele grote langharige zalmkleurige kat. Donkerblauwe wol + lichtharige kat = constant kattenharen op mijn breiwerk. Ik zit de hele dag haren eraf te plukken. Voor elke Harriehaar die ik eraf pluk verschijnen er gelijk 3 nieuwe. Breien en katten is sowieso een moeilijke combinatie. Ik heb op de harde manier geleerd mijn breiwerkjes en wolletjes op te bergen als ik er klaar mee ben. Alles buiten kattenbereik want als ik het niet doe en ik wil mijn projectje oppakken om verder te breien dan kan ik je garanderen dat er een dikzakkat op ligt te verharen.

Als ik foto’s wil maken van mijn projecten dan moet ik dat doen als meneer de kamer uit is want anders: “Oh wat een mooi nieuw dekentje heb je voor me neergelegd, Vrouwtje!”.

Heb je vragen, suggesties of opmerkingen? Laat dan gerust een comment achter. Je mag me ook mailen: bianca [at] hobbygigant.nl.