“Een echtgenote moet kunnen breien en haken.” Dat kreeg ik meer dan 20 jaar geleden te horen toen de oma van mijn man hoorde dat we wilden gaan trouwen. Misschien niet heel hip van omaatje maar wel gezellig… Samen aan de keukentafel met een haakwerkje. Zij in een noodtempo het ene mooie tafelkleed na het andere haken en ik stuntelen met stokjes en vasten.

Ik bleek beter overweg te kunnen met breipennen dan een haaknaald. Haken is voor mij wat moeilijker dan breien. Omdat ik maar 1 hand heb is een haakwerkje wat moeilijker vasthouden. Ik moet het werkje op mijn knie leggen met mijn stomp erop om het op zijn plek te houden en dan kan ik haken. Helaas levert dat af en toe pijn op in mijn rug en nek dus ik moet veel pauzes nemen. Breien gaat veel sneller en ik sta niet bekend om mijn geduld dus mijn favoriete handwerkhobby was snel gekozen.

Toch ondernam ik in de loop van de jaren af en toe een haakpoging. Ik haakte soms een sjaaltje of gewoon zomaar wat maar het wilde nog steeds niet zo klikken tussen haken en mij. Op internet kwam ik zoveel gehaakt moois tegen dat ik me begin dit jaar voornam me echt eens flink op het haken te storten en dat had als resultaat twee dekens en een derde die voor de helft af is. Haken bleek hartstikke leuk te zijn!

Dus op zoek naar nog meer haakinspiratie en zo kwam ik terecht bij de Scheepjes Crochet Along 2014. Zo’n leuk idee: met een heleboel mensen hetzelfde haken en elke week een nieuw patroontje om naar uit te kijken. Ik maak het met pakket 2, lekker herfstige kleurtjes.

Elke week krijg je een patroontje om 6 vierkantjes van te haken. Mijn eerste week “huiswerk” is eindelijk af.

Ik haak blijkbaar te los om 3 vierkantjes uit 1 bolletje te krijgen dus 6 gele vierkantjes ging mij niet lukken. Daarom heb ik er drie met mix en match kleurtjes. Hartstikke leuk! Wat ik heel grappig vind is dat elk vierkantje mooier en netter is gehaakt dan de vorige. Als in december de deken af is ben ik een heuse haakpro denk ik.

Voor de tweede week konden we aan de slag met de popcornsteek. ook nieuw voor mij maar het blijkt hartstikke makkelijk te zijn en ik vind dit vierkantje echt vreselijk leuk om te maken. Als er ooit een week komt met een patroontje dat ik minder mooi vind of wat me niet gaat lukken dan haak ik die van deze week gewoon nog een keer.

Als ik een blokje af heb dan span ik het gelijk op. Mijn breiwerken span ik op op het logeerbed. Ik kiep wat schone handdoeken op het matras en spelden maar. Nu ben ik veel te lui om voor elk blokje naar boven te lopen dus kocht ik een goedkoop prikbord. Een vierkantje moet 18×18 cm worden dus op het prikbord tekende ik 2 blokken van die afmetingen af. Het opspelden is dus een makkie. Ik hoef niet elke keer te meten, ik hoef ze alleen maar op de afgetekende lijnen te leggen en te spelden. Easypeasy! En zo krijg ik allemaal mooie even grote blokjes.

Ik maak voor week 2 weer drie vierkantjes in dezelfde kleur en drie in mix and match.

En dankzij deze mystery CAL is de haakobsessie opeens begonnen… Ik vind deze vierkantjes zo ontzettend leuk worden. En leuk om te maken. Ik wil alleen nog maar meer haken. Meer dekens, meer patronen, meer garen. Ik koop haakboeken om inspiratie op te doen. Ik sla het ene patroon na het andere op op Ravelry. Ik bewonder mooie haakgarens op internet. En daar zag ik dat pakket 1 ook ontzettend mooie kleuren heeft. Deze vreselijk hebberige vrouw heeft dus besloten dat de Scheepjes CAL deken ook in deze kleuren gemaakt gaat worden. Als ik klaar ben met pakket 2 ga ik doodleuk opnieuw beginnen met dezelfde deken. En ik zit erover te denken hem ook nog een keer helemaal in het wit te maken. Yup, haken is officieel een obsessie geworden…