Deze week was ik in een beetje een  rothumeur. Er is niks ernstigs aan de hand, hoor. Een typisch geval van een First World Problem (een game waar ik me al meer dan een jaar vreselijk op zat te verheugen blijkt een teleurstellende puinhoop te zijn) maar toch was ik er sip van. De beste en snelste manier om een sippe Bianca op te vrolijken is wolletjes kopen. Het werkt elke keer weer als een trein. Dus is er maar weer eens een doosje onderweg naar mij met genoeg garen voor 2 nieuwe truien. En de rotbui verdwijnt als sneeuw voor de zon…

Vanwege mijn breidipje loop ik met lopende projecten nogal achter dus zal ik mezelf even een flinke schop onder mijn achterste moeten geven om deze dingen van de pennen af te krijgen zodat er nieuwe dingen opgezet kunnen worden. Ik begin met Quadrat. Eigenlijk moet ik het een nieuwe naam geven want van het originele patroon is weinig meer over. Ik heb vanalles aangepast. Om te beginnen gebruik ik een gemeleerd garen: Cinque Alto van Lana Grossa. Verder heb ik besloten geen kabels te breien en het lijfje doe ik ook anders. Bij het patroon brei je de hele trui van de ene mouw naar de andere mouw terwijl je in het midden een heleboel steken erbij opzet voor het lijf. Ik brei nog steeds van mouw naar mouw maar het lijf brei ik later van boven naar beneden.

Op dat punt ben ik nu. Het eerste gedeelte van de trui is af en is gigantisch groot. Bij het laatste stuk zat ik te verzuchten tegen manlief dat ik het gevoel had of ik een dekbed zat te breien!

Maar nu moest ik beginnen aan het gedeelte waar ik zo tegen opzag. Steken opnemen voor het lijf. Als je eerder een stukje van me gelezen hebt dan weet je dat ik daar een enorme pesthekel aan heb want dat zeg ik zowat elke week geloof ik. Het is met steken opnemen ook elke keer hetzelfde gezeur. Je moet X aantal steken opnemen uit Y aantal lusjes. Om een of andere reden is het nooit: hier heb je 50 lusjes en neem daar 50 steken uit op. Nee, tis altijd hier heb je 200 lusjes en neem daar 50 steken uit op zonder dat er gaten in zitten of het gaan rimpelen of lubberen.

En rimpelen of lubberen gaat het bij mij geheid doen. Rimpelen EN lubberen zelfs. In het begin gaat het hartstikke goed, alle opgenomen steekjes mooi en regelmatig maar dan blijk je opeens nog maar 20 steekjes te hoeven doen in een stuk waar er wel 50 passen. Of andersom…

Na ruim 20 jaar breiervaring is deze week dan eindelijk het kwartje gevallen. Ik had opeens door hoe het veel makkelijker kan. Ik moet gewoon het rotklusje opdelen in hapklare brokken! Dus zocht ik wat garen in een concurrerend kleurtje op en vervolgens deelde ik het stuk waaruit ik steken moest opnemen op in 4 stukken.

In plaats van dat ik 100 steken netjes moest verdelen over 150 lusjes had ik nu 4 “blokken” waarin elke keer 25 steken opgenomen moesten worden. Veel minder kans dat het misgaat. Leuk filmpje op Youtube opgezocht, bak koffie erbij en het was toen redelijk snel klaar. Zonder gemopper. Er was nog steeds geen donder aan maar het was deze keer absoluut niet frustrerend. Wat een ei ben ik toch dat ik dit nu pas bedenk!

Nu kan ik mijn trui afmaken. Ik hoef alleen nog maar heel veel pennen recht te breien. Niet ontzettend spannend maar dat komt me eigenlijk wel goed uit. Mijn neefje komt logeren en die wil altijd dat ik meekijk terwijl hij zit te Minecraften dus een breiwerkje waar je niet heel hard bij hoeft na te denken is dan ideaal.