Het einde was bijna in zicht. Het rugpand van mijn Stone Washedtruitje was al een poosje af en het voorpand schoot hartstikke lekker op. Bijna klaar om aan het laatste gedeelte te beginnen. Voor de zekerheid alle steken nog eens natellen zodat ik zonder zorgen de boel kon afmaken. Hmmm, nog eens tellen. Nog een keer. Ik heb teveel steken. Hoe kan dat nou? Volgens mijn teldraadje aan de zijkant heb ik het goede aantal meerderingen gedaan. Na het natellen van de steken van mijn boord heb ik genoeg opgezet. Waar is het dan misgegaan?

Ik heb het nog niet kunnen ontdekken en eerlijk gezegd werd ik er behoorlijk mopperig van. Ik had teveel steken extra om ze met wat gesmokkel weg te werken en zolang ik niet wist waar het misging kon ik ook niet een poging doen het weer goed te krijgen. Ik vond het breiwerk opeens maar een stom en ongehoorzaam ding. En stomme, ongehoorzame breiwerken gaan voor straf de la in. Daar mag hij een poosje nadenken over hoe een braaf breiwerk zich dient te gedragen. Over hoe onbeschoft het is om zomaar extra steken erbij te maken en me in de war te maken. Over een week of wat mag hij er weer uit en dan zal ik met een verse blik nog eens proberen uit te zoeken of ik kan vinden waar ik de fout ben ingegaan. Mopperdemopper.

Tijd om mezelf weer wat op te vrolijken. Ik vrolijk altijd heel hard op van nieuwe projecten opzetten maar ik moest eerst nog wat werk verzetten voor ik dat kon gaan doen. Ik had namelijk nog een stapel StoneWashed liggen. In het roze deze keer. In de Filati Home 55 staat een patroon waar ik al een poosje erg veel zin in had om te breien en volgens mij zou het erg mooi worden met het StoneWashedgaren.

Maar de stekenproef op de wikkel van het garen en de stekenproef van het patroon leken niet eens een beetje op elkaar. Eigenwijs als ik ben laat ik me daar niet door tegenhouden. Ik wil toch deze trui met het Stonewashedgaren en dan zit er maar één ding op: een proeflapje breien.

Ik moet bekennen dat ik niet vaak proeflapjes brei. Stom natuurlijk, vooral omdat ik daardoor al een aantal keren flink in de knoei heb gezeten met mijn projecten. Ik brei vaak een patroon in het aanbevolen garen en dan vind ik het niet echt nodig. De verleiding om dan gelijk op te zetten is te groot. Ik mag dat eigenwijs zijn ik ben niet eigenwijs genoeg om te denken dat het deze keer met wat improvisatie wel goed zal komen. Dus met hetzelfde garen maar in een andere kleur zette ik genoeg steken op om het motief een aantal keer te kunnen breien (proeflapjes zijn ook een goede methode of de gebruikte steek te oefenen en om te besluiten of je wel een complete trui wilt breien in deze steek). Daarna het motief in de hoogte een paar keer herhalen. Nu kon ik het proeflapje opspannen om daarna steken en naalden te kunnen tellen.

Oei, de stekenproef zit er flink naast! Ik moet volgens het patroon 27,5 steken en 40 naalden hebben en ik krijg met dit garen en mijn hand van breien 22 steken bij 34 naalden. Nu moet ik alleen nog een groot schrijfblok voor de berekeningen en ik heb alles wat ik nodig heb om heel eigenwijs mijn trui te breien in het garen dat ik in huis heb. Ik ben begonnen met de mouwen want daar komt het meeste rekenwerk aan te pas.

Tot nu toe gedraagt dit StoneWashedtruitje zich beter dan zijn voorganger dus met wat mazzel hoeft deze niet de strafla in.